Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Σεμινάρια στο Πάντειο, με αφορμή την ελληνική κρίση: «Πώς μπορούμε να (ξανα)σκεφτούμε το πολιτικό και το οικονομικό στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού»

Το Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου διοργανώνει κάθε Τετάρτη, από τις 29/2 μέχρι τις 30/5 έναν κύκλο σεμιναρίων γύρω από την ελληνική κρίση. Τα σεμινάρια θα ξεκινούν στις 3 μ.μ. και θα φιλοξενούνται στην αίθουσα Γ6 (νέο κτίριο, 3ος όροφος)
  

29 Φεβρουαρίου 2012, Αντώνης Λιάκος (Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
«Τα συμφραζόμενα της κρίσης: Η αλλαγή στη διαχείριση της οικονομίας και της κοινωνίας».

7 Μαρτίου 2012, Αλέξανδρος Κιουπκιολής (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
«Βιοπολιτική του πλήθους και πολιτική της ηγεμονίας: για μια ηγεμονία του πλήθους».

14 Μαρτίου 2012,  Μανόλης Αγγελίδης (Πάντειο Πανεπστήμιο)
«Πολιτική και οικονομία στη θεωρία του νέο-φιλελευθερισμού».

21 Μαρτίου 2012,  Άκης Γαβριηλίδης (Συγγραφέας και Μεταφραστής)
«Περί της σχετικής ετερονομίας του οικονομικού».

28 Μαρτίου 2012, Απόστολος Δεδουσόπουλος (Πάντειο Πανεπστήμιο)
«Επισφάλεια και ένταξη των νέων στην αγορά εργασίας».

4 Απριλίου 2012, Δημήτης Μυλωνάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης)
«Οικονομική Κρίση και η Κρίση της Οικονομικής Επιστήμης».

25 Απριλίου 2012, Μιχάλης Ψημίτης (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
«Ρευστά κινήματα σε ρευστούς καιρούς: Γνώση, ψυχή και συναίσθημα σε σύγχρονες μορφές συλλογικής δράσης».

2 Μαΐου 2012,  Σταύρος Σταυρίδης (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο)
«Να σκεφτούμε το κίνημα των πλατειών: Συλλογική δράση και πολιτική υποκειμενοποίηση».

9 Μαΐου 2012,  Κύρκος Δοξιάδης (Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
«Από τον πολιτικό φιλελευθερισμό στο νεοφιλελευθερισμό: Μια φουκωική προσέγγιση».

16 Μαΐου 2012, Δημήτρης Μπελαντής (Συγγραφέας-Νομικός)
«Το  παρόν κράτος έκτακτης ανάγκης: προς την απορρύθμιση της συνταγματικής/δικαιϊκής μορφής».

23 Μαΐου 2012, Ευκλείδης Τσακαλώτος (Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
«Οι διαφορετικές στιγμές της κρίσης στην Ελλάδα και Ευρώπη».

30 Μαΐου 2012,  Γιάννης Σταυρακάκης (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
«Πέρα από τα πνεύματα του καπιταλισμού: υποκείμενα, κοινωνικός δεσμός και αλλαγή».

Ο νεοφιλελευθερισμός, στις διαφορετικές παραλλαγές του, συγκροτεί τα τελευταία είκοσι χρόνια τη βιωμένη εμπειρία της συντριπτικής πλειονότητας των ανθρώπων στον κόσμο. Έχοντας επεκταθεί και στις πιο εύπορες χώρες του πλανήτη, όπως οι ΉΠΑ και ο παλαιός πυρήνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προχώρησε στην τελική του εφόρμηση στα «γουρούνια» της Ευρώπης, παίρνοντας έναυσμα από τη λεγόμενη κρίση χρέους που δημιουργήθηκε στις πιο ευάλωτες οικονομικά χώρες, ξεκινώντας από την Ελλάδα.

Οι πολιτικές του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εφαρμόστηκαν σταδιακά σε όλες σχεδόν τις χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού» και του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, επέστρεψαν στην Ευρώπη, με πρωτοβουλία της ίδιας της ηγεσίας της. Το αίτημα της ριζικής «αναδόμησης» του δημόσιου τομέα και της οικονομίας, ώστε να επιτευχθεί η οικονομική ανάπτυξη, απέκτησε το απόλυτο προβάδισμα έναντι οποιουδήποτε άλλου πολιτικού και κοινωνικού αιτήματος. Όλοι οι τομείς της κοινωνικής ζωής κυριαρχήθηκαν από την οικονομία και αποτιμώνται με οικονομικούς όρους. Το αόριστο διεθνικό «υποκείμενο» του οικονομικού λόγου, οι «αγορές», αναδύθηκε ως το κατ’ εξοχήν υποκείμενο και του πολιτικού λόγου, επιβάλλοντας πολιτικές, ακόμα και ασκώντας αδιαμεσολάβητη πολιτική διακυβέρνηση. Ο οικονομικός λόγος κατέστη κυρίαρχο ιδίωμα της πολιτικής, η οποία μετασχηματίζεται σε «υπόθεση τεχνοκρατών ειδικών στην οικονομία».

Ο νεοφιλελευθερισμός (αυτο)παρουσιάζεται ως θεωρία πρακτικών της πολιτικής οικονομίας που υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη ευημερία προάγεται καλύτερα με την προώθηση της ιδιωτικής-ατομικής επιχειρηματικότητας, την ενίσχυση της ατομικής ιδιοκτησίας, με την ελευθερία των αγορών και το μετασχηματισμό του φορντικού και κεϋνσιανού μοντέλου του κράτους ώστε να διασφαλίζει το κατάλληλο το θεσμικό πλαίσιο για την ευόδωση των πρακτικών αυτών. Όπως, όμως, υποστηρίζουν οι κριτικοί του, οι στόχοι που προτείνει έχουν σκοπό τη μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίου και την αναπροσαρμογή, προς τον σκοπό αυτό, των σχέσεων κεφαλαίου-εργασίας. Αποτελεί μια φάση του καπιταλισμού που (αντίθετα από τις εξαγγελίες των οπαδών του) οδηγεί στη «συσσώρευση μέσω της αποστέρησης»: ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί τα δημόσια αγαθά· η χρηματοπιστωτική λογική που τον διαπνέει μετατρέπει ό,τι καλό (ή κακό) συμβεί σε οικονομική κερδοσκοπική επιχείρηση· τροφοδοτείται από τη διαχείριση και τη χειραγώγηση των κρίσεων· μετατρέπει το κράτος σε φορέα πολιτικών που αναδιανέμουν τον πλούτο προς τα πάνω. [1] 

Ο νεοφιλελευθερισμός (αυτο)παρουσιάζεται ως θεμελιακά αντι-θεωρητική και αντι-ιδεολογική, τεχνοκρατική οικονομική ορθολογικότητα, που στοχεύει στην επίτευξη οικονομικών στόχων και στηρίζεται στους αριθμούς. Όπως όμως υποστηρίζουν ορισμένοι επικριτές του, είναι μια ιδεολογία: η ιδεολογία της περιόδου που ο καπιταλισμός επιχειρεί να συμπεριλάβει την παραγωγή της ίδιας της ζωής, επιδιώκοντας να εμπορευματοποιήσει την παραγωγή της ταυτότητας, της ιδιότητας του προσώπου, ακόμα και τις πιο οικείες ανθρώπινες σχέσεις και ανάγοντας ιδέες και πρακτικές όπως η κατανάλωση, ο ανταγωνισμός, η αποτελεσματικότητα ή η αξιολόγηση, σε μετρήσιμους δείκτες της κοινωνικής αξίας.[2]  Ή, όπως υποστηρίζουν άλλοι επικριτές του, οι λόγοι και οι πρακτικές του συγκροτούν μια νέα «ορθολογικότητα», με τη φουκωική έννοια του όρου, δηλαδή ένα τρόπο διακυβέρνησης, και άρα πειθάρχησης, των ανθρώπων με βάση τους νόμους της αγοράς, τις αρχές του ανταγωνισμού, του ενεργού ατομικισμού, της επιχειρηματικότητας, της αποτελεσματικότητας και της ανταποδοτικότητας. Πειθάρχηση που οδηγεί στην κατασκευή ενός νέου υποκειμένου, του νεοφιλελεύθερου υποκειμένου.[3]

Στην πορεία της εδραίωσής του ενεργοποιήθηκαν διαδικασίες δραματικών μετασχηματισμών σ’ ολόκληρη την πολιτική και κοινωνική ζωή, οι οποίοι έχουν τεθεί στο στόχαστρο του προβληματισμού των κριτικών κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών, κατά την τελευταία δεκαπενταετία. Μετασχηματίστηκαν οι τρόποι οργάνωσης και συνάρθρωσης της εξουσίας (από το κράτος και την κυρίαρχη εξουσία του, τη συναίρεση πολιτικής-οικονομικής (και μιντιακής) εξουσίας σε διεθνικές και τοπικές εξουσίες εταιρικού και ολιγαρχικού τύπου και τη δημιουργία δικτύων άνομης, σκιώδους κρατικής εξουσίας, έως τις διεθνικές και τοπικές πρακτικές και τεχνολογίες διακυβέρνησης, που αποπολιτικοποιούν την εξουσία και τη μετατρέπουν σε βιοπολιτική, ενώ ταυτόχρονα αναστέλλουν το νόμο και προσφεύγουν στην ανοικτή καταστολή). Η ίδια η εξουσία αναδιανεμήθηκε προς τα πάνω. Αποδιαρθρώθηκαν τα συλλογικά πολιτικά υποκείμενα. Τα κοινωνικά οράματα κατέπεσαν και απαξιώθηκε η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά με την εγκαθίδρυση ενός ακραίου ατομικισμού. Η ίδια η έννοια του πολίτη μετασχηματίστηκε. Ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός αποδομήθηκε. Καταργήθηκαν τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Παγιώθηκε η επισφάλεια. Διογκώθηκαν οι ανισότητες, η φτώχεια και η δομική βία για την πλειονότητα των ανθρώπων, η μετανάστευση, η μαζική δημιουργία «ανθρώπινων απόβλητων» και ο ρατσισμός. Η γνώση μεταλλάχθηκε και απαξιώθηκε η κριτική σκέψη. Η φύση εμπορευματοποιήθηκε και πολλαπλασιάστηκαν οι οικολογικές καταστροφές...

Εν κατακλείδι, τελεί υπό κατάλυση, στην ίδια την Ευρώπη, ό,τι θεωρείτο ο συγκροτησιακός πυρήνας της ίδιας της έννοιας «Ευρώπη»: οι αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και οι κοινωνικές κατακτήσεις που συνδέονται με αυτές: το κοινωνικό κράτος, το κράτος δικαίου και οι δημοκρατικοί θεσμοί, τα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολιτικές ελευθερίες, η έννοια των δημόσιων αγαθών. Όλα αυτά αποδομούνται χωρίς έντονη κοινωνική αντίσταση.

Η εισαγωγή της Ελλάδας σε νεοφιλελευθεροποίηση τύπου fast-track, σε περίοδο που το οικοδόμημα του νεοφιλελευθερισμού συγκλονίζεται από τις αντιφάσεις της λογικής του και δυνάμει απειλείται από κοινωνικές αναταραχές (σε πανευρωπαϊκό, αν όχι και σε διεθνές επίπεδο), δημιουργεί πλήθος ερωτήματα σε όλους. Ερωτήματα που αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τη συνομιλία της ανθρωπολογίας με τις άλλες κοινωνικές επιστήμες.

Ερωτήματα αναστοχασμού: Τι είναι εν τέλει ο νεοφιλελευθερισμός; Ιδεολογικός λόγος; Συναρμογή διαφορετικών λόγων και πρακτικών και αν ναι, πώς μπορούμε να ανιχνεύσουμε και να αποσυμπλέξουμε τις συνιστώσες του; Συγκροτημένη πολιτική θεωρία και πρακτική και αν ναι, αποτελεί συνέχεια της λογικής του κλασικού πολιτικού φιλελευθερισμού ή έρχεται σε ρήξη με αυτόν;

Ερωτήματα προοπτικής: Πώς μπορούμε να σκεφτούμε το πολιτικό και την πολιτική μετά το τέλος της πολιτικής και τη συναίρεσή της με την οικονομία; Την οικονομία μετά τη συναίρεσή της με την πολιτική; Το κράτος μετά την «απο-κρατικοποίηση». Την εξουσία όταν καθίσταται αόρατη. Τη δημοκρατία μετά την έκλειψη της δημοκρατίας; Το κράτος δικαίου και τη δικαιοσύνη σε συνθήκες έκλειψης της νομιμότητας και της δικαιοσύνης; Το κοινωνικό όραμα σε συνθήκες δυστοπίας; Τις πολιτικές υποκειμενικότητες και τα πολιτικά υποκείμενα μετά την έκλειψη των συλλογικών πολιτικών υποκειμένων; Τι εναλλακτικές λύσεις διαμορφώνονται ή μπορεί να διαμορφωθούν σ’ ένα κόσμο τον οποίο ο νεοφιλελευθερισμός αναδομεί ή έχει ήδη αναδομήσει θεμελιακά;



[1]David Harvey (2005), A Brief History of Neoliberalism. Οξφόρδη: Oxford University Press.

[2] John Gledhill (2004), “Neoliberalism”. Στο D. Nugent και J. Vincent (επιμ.), A Companion to the Anthropology of Politics, 332-348. Μόλντεν, Μασ.: Blackwell Publishing.

[3] Pierre Dardot και Christian Laval (2010), La nouvelle raison du monde. Παρίσι: La Découverte.



Πηγή: Red Notebook

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Κανένα συμβούλιο δεν θα εκλεγεί-αυτός ο νόμος θα ανατραπεί!


Την Τετάρτη 22/2 η μαζική και δυναμική κινητοποίηση της ακαδημαϊκής κοινότητας εμπόδισε τη διεξαγωγή των εκλογών για την ανάδειξη των συμβουλίων διοίκησης. Τόσο στο Ρέθυμνο όσο και στο Ηράκλειο οι κάλπες δεν στήθηκαν, αφού οι φοιτητές και οι φοιτήτριες με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης όλων των σχολών μπλοκάρισαν  από νωρίς το πρωί τις εισόδους του Κτηρίου της Πρυτανείας, μαζικά και ειρηνικά παρά τις προκλήσεις του τέως αντιπρύτανη και μέλους της οργανωτικής επιτροπής κ. Φιλαλήθη. Την απόφαση των φοιτητικών συλλόγων στήριξαν και διδάσκοντες, διοικητικοί υπάλληλοι άλλα και κάτοικοι του Ρεθύμνου.
Η απάντηση της οργανωτικής επιτροπής ,με επικεφαλής τον Κ. Παλλήκαρη, ήταν να αναβάλλει επ’ αόριστον τις εκλογές, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τους συναδέλφους τους –εγκάθετους υπαλλήλους του υπουργείου – της ΑΣΟΟΕ. Βέβαια οι κύριοι Παλλήκαρης και Φιλαλήθης δεν αμέλησαν να κάνουν αυτό που καλύτερα γνωρίζουν, να συκοφαντήσουν και να λασπολογήσουν σαν κοινοί προβοκάτορες και πιστοί εντολοδόχοι της Διαμαντοπούλου. Σε βραδινή τους ανακοίνωση μίλησαν για βίαιη (!) παρεμπόδιση των μελών της εφορευτικής επιτροπής, για αυταρχική συμπεριφορά και μειοψηφίες. Στο ίδιο μήκος κύματος με την Υπουργό (και εργοδότη τους) , που είδε μειοψηφίες στους εκατοντάδες φοιτητές και διδάσκοντες στο μπλοκάρισμα των εκλογών των Συμβουλίων στο ΑΠΘ και στην ΑΣΟΕΕ.
Μειοψηφία και τραμπούκοι οι φοιτητές που αποφάσισαν στη Γενική τους Συνέλευση την αντίδραση τους στο νόμο-έκτρωμα κ. Παλλήκαρη;
Φασίστες η συντριπτική πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας που σε κανένα Πανεπιστημιακό Ίδρυμα δεν έχει επιτρέψει να πραγματοποιηθούν αυτές οι εκλογές- φαρσοκωμωδία κυρία Διαμαντοπούλου;

Αυτοί που κόπτονται για τους ‘’δημοκρατικούς θεσμούς’’ είναι εκείνοι που παραβιάζουν κατάφορα το σύνταγμα με την καταπάτηση του άρθρου 16. Είναι εκείνοι που καταργούν το κατοχυρωμένο δικαίωμα του αυτοδιοίκητου του Πανεπιστημίου. Αυτοί που με δεκάδες παρατυπίες στις διαδικασίες μεθοδεύουν τον ‘’εκσυγχρονισμό’’ της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι εκείνοι που ξεπουλάνε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, εκείνοι οι οποίοι χαρίζουν την ακαδημαϊκότητα και την επιστήμη στις αγορές και στους επιχειρηματίες των συμβουλίων διοίκησης.
Μπορεί αυτός  ο νόμος να ψηφίστηκε από τη μετέπειτα μνημονιακή κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, δεν έχει όμως την συναίνεση του ακαδημαϊκού κόσμου άλλα ούτε και  της κοινωνίας.
Παρά τις απειλές της Υπουργού Παιδείας και τη σπέκουλα από τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ αυτός ο νόμος δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Κανένα συμβούλιο διοίκησης δεν θα εκλεγεί και εγγυούμαστε πως θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για αυτό.
Η μνημονιακή πολιτική στα Πανεπιστήμια δεν θα περάσει. Το μπλοκάρισμα του νόμου πλαίσιο θα είναι μια πρώτη νίκη απέναντι στη λαίλαπα του  μνημονίου και στον αυταρχισμό της πραξικοπηματικής  κυβέρνησης των τραπεζιτών.  Καλούμε όλους τους φοιτητές και όλες τις φοιτήτριες, τους εργαζομένους και τους διδάσκοντες να δώσουμε την αποφασιστική μάχη απέναντι στη διάλυση του Πανεπιστημίου, απέναντι στις πολιτικές αυτής της απονομιμοποιημένης και αυταρχικής κυβέρνησης. Να είμαστε εκεί κάθε φορά που θα επιχειρήσουν να κάνουν εκλογές, με όποιο τρόπο και αν επιλέξουν.

Ο τελευταίος λόγος θα είναι δικός μας! 

ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟ ΟΠΑ(ΑΣΟΕΕ)

Οι προγραμματισμένες για σήμερα 22/2 εκλογές για το Συμβούλιο Διοίκησης αναβλήθηκαν επ' αόριστoν λόγω της μαζικής και ειρηνικής παρουσίας εκατοντάδων φοιτητών και καθηγητών στη πτέρυγα Αντωνιάδου και της απόφασης των διοικητικών υπαλλήλων να απέχουν από την εργασία τους σήμερα για να μη βοηθήσουν στη διαδικασία των εκλογών διαμαρτυρόμενοι για το νόμο πλαίσιο 4009.

Ο αγώνας συνεχίζεται.
Ο νόμος 4009 θα μείνει στα χαρτιά.

Όταν η αδικία γίνεται νόμος
η αντίσταση γίνεται καθήκον

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Ομόφωνη Απόφαση της Έκτακτης Συνόδου των Πρυτάνεων (20 Φεβρουαρίου 2012)


Λαύριο, 20 Φεβρουαρίου 2012

Στη δραματική για τη χώρα μας περίοδο οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, τα μέλη Δ.Ε.Π., οι εργαζόμενοι και οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων, παρά την εφεδρεία, τις απολύσεις, τις περικοπές των εξευτελιστικών μισθών, την εκβιαστική πολιτική διακοπής της χρηματοδότησης, καταφέρνουν με τον αγώνα τους και την αυτοθυσία τους και κρατούν όρθια τα Πανεπιστήμια. Ο οικονομικός στραγγαλισμός των Πανεπιστημίων, δεν στρέφεται κατά των εκλεγμένων διοικήσεων των Πανεπιστημίων τους, αλλά στρέφεται κατά της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα κατά του πιο ευαίσθητου και ελπιδοφόρου μέρους της, που είναι η σπουδάζουσα νεολαία.

Μολονότι, οι αρμοδιότητες για την εκλογή των συμβουλίων Ιδρυμάτων έχουν με τον Νόμο ανατεθεί από το Υπουργείο σε διορισμένες Οργανωτικές Επιτροπές, η αποτυχία τους αποδίδεται παραπειστικά στις Πρυτανικές Αρχές.

Η Σύνοδος των Πρυτάνεων σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα εκστρατεία του Υπουργείου Παιδείας και μέρους των Μ.Μ.Ε. στοχοποίησης και ποινικοποίησης της πανεπιστημιακής ζωής, με πρωτοφανείς, αδιανόητες και αήθεις κατηγορίες, κατά των εκλεγμένων πρυτανικών αρχών των δύο μεγαλύτερων πανεπιστημίων της χώρας, Ε.Κ.Π.Α. και Α.Π.Θ.. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκαν η αυθαίρετη και παράνομη παύση των Πρυτανικών Αρχών της Α.Σ.Κ.Τ., καθώς και η κατασυκοφάντηση άλλων Πανεπιστημίων. Ας γίνει σαφές ότι η φροντίδα για το σύνολο των μελών της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και το Πανεπιστημιακό Άσυλο αποτελούν στοιχεία της ακαδημαϊκής παράδοσης.

Οι υπεύθυνοι της κρίσης επιχειρούν να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες για το θεσμικό και οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν τα Πανεπιστήμια, με επιτηδευμένη επίδειξη ισχύος σε αιρετά θεσμικά όργανα, όπως οι Πρυτανικές Αρχές. Μια πρακτική που αποτελεί συνεπή συνέχεια της εμπαθούς και συκοφαντικής πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας.

Τα Πανεπιστήμια με την αλληλεγγύη και τη συνοχή της Πανεπιστημιακής Κοινότητας θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Η στήριξη του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου αποτελεί υπόθεση όλων. 


Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι ματαίωσαν ξανά τιςεκλογές για το συμβούλιο διοίκησης του ΑΠΘ


Ματαιώθηκαν προς το παρόν οι εξ αναβολής προγραμματισμένες για σήμερα εκλογές για το συμβούλιο διοίκησης του ΑΠΘ. Από τις 7 το πρωί προπτυχιακοί φοιτητές, μεταπτυχιακοί, καθηγητές μέλη του συλλόγου διδασκόντων συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο της Νομικής Σχολής και παρεμπόδισαν την διαδικασία. Η οργανωτική επιτροπή  των εκλογών κήρξε  "βιαίως διαλυθείσα" την επαναληπτική ψηφοφορία, αν και σύμφωνα με όσα διαδραματίσθηκαν δεν ασκήθηκε καμιάς μορφής βία.

Στην πραγματικότητα το φοιτητικό κίνημα και οι καθηγητές  πολλοί από τους οποίος εκλεγμένα μέλη των συλλογικών οργάνων της πανεπιστημιακής κοινότητας και εργαζόμενοι του ΑΠΘ εξέφρασαν την κοινή στην πλειοψηφία της πεποίθηση ότι τα συμβούλια διοίκησης αποτελούν το πρώτο βήμα για την  εφαρμογή του νέου νόμου που θα λειτουργήσει διαλυτικά για το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο. Για το θέμα αυτό ο κοσμήτορας της Νομικής σχολής Γ. Παρασκευόπουλος τόνισε ότι "οι εκλογές ματαιώθηκαν χωρία βία, λόγω της πυκνής παρουσίας κόσμου, δεν υπήρχε κατάληψη από το βράδυ και οι εξετάσεις διεξάγονται κανονικά". Αναφορικά με τον νέο νόμο δήλωσε ότι "είναι πολύ προβληματικός και ειδικά τα θεμελιακά του άρθρα" σχολιάζοντας τον  μεταρρυθμιστικό του χαρακτήρα ως εξής:"Όταν θέλεις να αλλάξεις ή να διορθώσεις έναν χώρο δεν καταστρέφεις τα θεμέλια. Εξ΄άλλου οι διαφωνίες των οργάνων της πανεπιστημιακής κοινότητας (η σύγκλητος, οι φοιτητικοί σύλλογοί κα) σε σχέση με τον νέο νόμο δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα θέματα διοίκησης του πανεπιστημίου αλλά συνολικά με το επιστημονικό και ερευνητικό έργο και τον τρόπο που παράγεται ". 

Η νέα ημερομηνία διεξαγωγής των αναβληθέντων εκλογών δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.
Η κατάληψη προκάλεσε την παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης. Η εισαγγελέας Πλημμελειοδικών, Άννα Καραμόσχογλου, παρήγγειλε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας προκειμένου να διαπιστωθεί εάν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της παράνομης βίας και της διατάραξης υπηρεσιακής ειρήνης.

Είχε προηγηθεί σχετική εντολή από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Ευάγγελο Μπακέλα.

Στο θέμα παρενέβη και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ.Μπουτάρης, ο οποίος έκανε λόγο για «δείγμα κατάλυσης των θεσμικών διαδικασιών και της νομιμότητας».


Πηγή: alterthess

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ


Την Τετάρτη 15/2/12 το απόγευμα ένστολος ειδικός φρουρός μπήκε στη βιβλιοθήκη του Παντείου και περιφερόταν στο χώρο. Όταν οι φοιτητές τον ρώτησαν για ποιον λόγο βρισκόταν μέσα στο πανεπιστήμιο και του ζήτησαν να φύγει, εκείνος με προκλητικό ύφος είπε ότι ψάχνει για υπόπτους και αρνήθηκε να φύγει. Μετά από την εντονότατη διαμαρτυρία των φοιτητών και του προσωπικού της βιβλιοθήκης και αφού ο ειδικός φρουρός τραμπούκισε φοιτητές που αντέδρασαν στην παρουσία του και απείλησε να τους συλλάβει (!) ,έφυγε από τη βιβλιοθήκη. 

Να σημειωθεί ότι ο ειδικός φρουρός δεν ήταν εν ώρα υπηρεσίας και μάλιστα όχι μόνο δεν δίστασε να καταπατήσει το άσυλο φορώντας τη στολή του, αλλά επικαλέστηκε και την ιδιότητά του ψάχνοντας για δήθεν υπόπτους και απειλώντας να συλλάβει φοιτητές!

Για άλλη μια φορά η κατευθυνόμενη δημοσιογραφία προσπάθησε να καλύψει το συμβάν αναπαράγοντας τους ισχυρισμούς του ειδικού φρουρού ότι είχε πάει στο Πάντειο για να δει την κοπέλα του και αποκρύπτοντας φυσικά το γεγονός ότι αναζητούσε υπόπτους και ότι επιτέθηκε φραστικά και απείλησε φοιτητές.

Ο φοιτητικός σύλλογος Παντείου έχει πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια στον νόμο Διαμαντοπούλου (νόμος 4009) ο οποίος προβλέπει μεταξύ άλλων και την κατάργηση του ασύλου, επιχειρεί να ισοπεδώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση  και να διαλύσει το δημόσιο, δωρεάν, ακαδημαϊκό πανεπιστήμιο. Αυτός ο νόμος αποτελεί κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δέχεται η κοινωνία τα τελευταία δύο χρόνια με αποκορύφωμα την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου από τα κόμματα του αστικού μπλόκ εξουσίας, και στοχεύει στην δημιουργία φτηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα και απαιτήσεις, αναλώσιμου σε μια εξαθλιωμένη κοινωνία.

Δεν θα επιτρέψουμε την εφαρμογή αυτού του νόμου! Το άσυλο για εμάς είναι αδιαμφισβήτητο κεκτημένο και θα το προστατεύσουμε! 

Το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό!


    
                                                                                                                                           
                   Συμμετέχουμε στην:


Όλοι μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε!


Αγαπητέ φοιτητή, φοιτήτρια,
Σήμερα ήρθες να δώσεις εξετάσεις που θα σε φέρουν κοντύτερα στην απόκτηση του πτυχίου σου. Αφού ενδιαφέρεσαι να αποφοιτήσεις, ενδιαφέρσου και για το ίδιο το πτυχίο και τις σπουδές σου, ενδιαφέρσου για το πανεπιστήμιό σου.
Από το καλοκαίρι, οι φοιτητές, οι καθηγητές και οι εργαζόμενοι εναντιωνόμαστε στο νόμο 4009 για την ανώτατη εκπαίδευση. Στο Πάντειο έγιναν μαζικές ΓΣ. Φοιτητών και καταλήψεις. Και οι σύλλογοι των καθηγητών και των διοικητικών υπαλλήλων εξέφρασαν κατηγορηματικά την αντίθεσή τους σε ένα νόμο έκτρωμα που οι πρυτάνεις όλων των πανεπιστημίων έχουν χαρακτηρίσει θεσμική εκτροπή και έχουν προσβάλλει ως αντισυνταγματικό.
Δεν θεωρούμε ότι το πανεπιστήμιο έτσι όπως είναι τώρα εκφράζει αυτό που θέλουμε. Ούτε οι σπουδές είναι δωρεάν, ούτε όλα λειτουργούν όπως θα έπρεπε. Όμως το πανεπιστημιακό κίνημα με τους αγώνες του κατάφερε να διατηρηθεί το άρθρο 16 που κατοχυρώνει την υποχρέωση της πολιτείας να χρηματοδοτεί τα πανεπιστήμια, να μην υπάρχουν δίδακτρα στις προπτυχιακές σπουδές, και οι καθηγητές να είναι δημόσιοι λειτουργοί, πράγμα που κατοχυρώνει την ακαδημαϊκή ελευθερία.
Όλα αυτά ο νέος νόμος έρχεται να τα παρακάμψει και να τα καταργήσει με έναν απίστευτα απολυταρχικό τρόπο. Ήδη από τα 6 εκατ. επιχορήγησης το Πάντειο θα πάρει μόνο τα 3 και κάτω από τον εκβιασμό της εφαρμογής του νόμου. Οι ήδη μικρές παροχές στους φοιτητές συρρικνώνονται (βλ. πάσο και συγγράμματα) και είναι σίγουρο ότι θα βρεθούν τρόποι να πληρώνει κανείς για τις προπτυχιακές σπουδές στο μέλλον. Επίσης με πρωτοφανή τρόπο η Υπουργός έπαψε από τα καθήκοντά τους όλους τους καθηγητές που μετείχαν στη Σύγκλητο της Σχολής Καλών Τεχνών και αναγκάστηκε στη συνέχεια να ανακαλέσει μπροστά στη διάλυση των σπουδών. Το έκανε σαν επίδειξη δύναμης στους καθηγητές όλων των σχολών για να τους τρομοκρατήσει. Αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι με την ταχύτητα διεκπεραίωσης θεμάτων από τις διοικητικές υπηρεσίες με τεράστια έλλειψη προσωπικού, τι να πούμε όταν θα εφαρμοστούν οι εφεδρείες και θα φύγουν και άλλοι;
Σήμερα η κοινωνία μας βάλλεται απίστευτα. Ο καθένας μας το ζει στην οικογένειά του, στον περίγυρό του. Τις τελευταίες μέρες που ο κόσμος βγήκε να διαδηλώσει την οργή του αντιμετώπισε μια βίαιη καταστολή. Τα βίαια αυτά μέτρα λιτότητας που επιθυμούν όσοι υπογράφουν το μνημόνιο δεν μπορούν να επιβληθούν παρά με βία στην κοινωνία. Σε αυτά τα πλαίσια ποια θα είναι η τύχη ένος πανεπιστημίου κοινωνικών και πολιτικών επιστημών; Ήδη μιλούν για συγχωνεύσεις τμημάτων. Όσα δεν έχουν «ανταποδοτική αξία» θα εξαφανισθούν. Τι αξία θα έχει το πτυχίο τους;
Θα παραδώσουμε το Πάντειο στις αχόρταγες δυνάμεις της αγοράς που τα τελευταία 2 χρόνια μνημονιακής πολιτικής ληστεύουν τις ζωές μας σπρώχνοντας την κοινωνία στην εξαθλίωση; Είμαστε και μεις κομμάτι της κοινωνίας στο οποίο επιτίθενται  βάρβαρα οι εκαστοτε κυβερνήσεις που υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ διαλύουν κάθε στοιχείο κοινωνικής πρόνοιας και δημοσίων αγαθών που είχε απομείνει. Δεν θα τους χαρίσουμε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Δεν θα τους αφήσουμε να το διαλύσουν.
Παλεύουμε ενάντια στην εφαρμογή του νέου νόμου που φτιάχνει ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση, ένα αυταρχικό διδασκαλείο που θα διοικείται από λιγοστούς απόλυτους άρχοντες των σπουδών και των οικονομικών στρατηγικών του. Παλεύουμε καταρχήν ενάντια στην εκλογή του Συμβουλίου Διοίκησης στο Πάντειο (14 Μαρτίου 2012) που προβλέπει ο νέος νόμος.
Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι κρίσιμος κόμβος για να εμπεδωθούν πολύ πιο εύκολα οι νέες κατευθύνσεις για τη συρρίκνωση, επιχειρηματοποίηση και αυταρχικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Καταργεί το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων καθώς τα μισά του μέλη είναι από ανθρώπους εκτός πανεπιστημίου (όπως και ο πρόεδρός του), πολιτικούς και επιχειρηματίες. Το Συμβούλιο θα αποφασίζει  χωρίς να λογοδοτεί πουθενά. Κανένα κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας (και κυρίως οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι) δεν θα αντιπροσωπεύεται.  Το Συμβούλιο θα διορίζει τους κοσμήτορες,  που θα έχουν δικαίωμα να καθορίζουν ακόμα και το πρόγραμμα σπουδών, και θα εφαρμόσει το νόμο σε όλες τις πτυχές του. Η περιουσία του πανεπιστημίου και η φοιτητική μέριμνα (σίτιση/στέγαση)  θα μεταφερθεί σε Ανώνυμη Εταιρεία.Τα τμήματα θα συγχωνευτούν σε σχολές και τα πτυχία θα υποβαθμιστούν σε κατάρτιση χωρίς αντίκρυσμα. Καθώς δεν θα λογοδοτεί σε κανέναν, το Συμβούλιο θα μπορεί ευκολότερα να πάρει αποφάσεις για κατάργηση τμημάτων, για απολύσεις διοικητικού προσωπικού, για επιβολή διδάκτρων που θα μετακυλύουν τη συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας για χρηματοδότηση των πανεπιστημίων στο φοιτητή και την οικογένειά του όπως ηδη γίνεται και με τα συγγράμματα και το πάσο και άλλων μορφών κατάργησης του δωρεάν χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης.  Μετά την εφαρμογή αυτού του νόμου δεν θα μιλάμε πια για πανεπιστήμιο.
Για αυτό σε καλούμε να ενδιαφερθείς για το πανεπιστήμιο και να παλέψεις για αυτό. Πληροφορήσου, μην μένεις αμέτοχος, μην πιστεύεις ότι μόνο εσύ θα γλιτώσεις από τη λαίλαπα. Πήγαινε στις ΓΣ του συλλόγου σου. Έλα στις συγκεντρώσεις της πρωτοβουλίας φοιτητών, καθηγητών, εργαζομένων για την υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν πανεπιστημίου για να εκφράσεις την άποψη σου και να ακούσεις και άλλους.

Όλοι μαζί μπορούμε!

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ 2011  στις 2.00

            ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού Παντείου Πανεπιστημίου


13-2-2012

Η Γενική Συνέλευση  του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Παντείου Πανεπιστημίου 
Καταδικάζει την εκτεταμένη  χρήση δακρυγόνων και  χημικών των αστυνομικών δυνάμεων κατά την χθεσινή  ειρηνική διαμαρτυρία των  εργαζομένων στο Σύνταγμα .
Καταγγέλλουμε  την πρωτοφανή  αστυνομική  βαρβαρότητα και αυθαιρεσία που χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση , προκειμένου να καταστείλει κάθε αντίδραση  των  πολιτών  που αντιστέκονται  στα σχέδια τους .
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων του Υπουργείου Εργασίας , οι οποίοι αντιστέκονται στο κλείσιμο του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και του Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ).
Σημειώνεται ότι οι συγκεκριμένοι Οργανισμοί  έχουν την ευθύνη για μια σειρά Κοινωνικών προγραμμάτων, που χρησιμοποιούν εργαζόμενοι  και συνταξιούχοι με χαμηλό εισόδημα .


Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Όλες και όλοι στις απεργιακές κινητοποιήσεις!





Διέκοψαν την συνεδρίαση της οργανωτικής επιτροπής για το συμβούλιo στο ΑΠΘ

Την σύσκεψη της εφορευτικής επιτροπής που συνεδρίαζε στην Ιατρική σχολή για τις εκλογές των συμβουλίων που έχουν οριστεί για τις 15 Φεβρουαρίου διέκοψαν φοιτητές και καθηγητές του ΑΠΘ.
Νωρίτερα φοιτητές, διδάσκοντες και εργαζόμενοι του ΑΠΘ πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κτίριο διοίκησης του πανεπιστημίου αντιδρώντας στην εφαρμογή του νόμου 4009/11 και στις εκλογές για το συμβούλιο του ΑΠΘ. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Συλλόγου Διδασκόντων και των συλλόγων φοιτητών  ο “ν.4009/11 επιταχύνει και ολοκληρώνει για το δημόσιο πανεπιστήμιο τη θεσμική, οργανωτική και οικονομική του διάλυση. Εναρμονίζεται πλήρως με τις πολιτικές της πιο άγριας λιτότητας και της κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων. Προβλέπει την μετατροπή των ΑΕΙ σε επιχειρηματικούς ομίλους, την άρνηση της πολιτείας από την υποχρέωσή της να χρηματοδοτεί την παιδεία, και προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός φτηνού μαζικού και «ευέλικτου» επιστημονικού δυναμικού που θα εργάζεται με επισφαλείς και ελαστικές σχέσεις εργασίας, κάτω από τον μόνιμο εκβιασμό της απόλυσης και της ανεργίας.” Στις τοποθετήσεις τόσο καθηγητών του ΑΠΘ όσο και των εργαζομένων που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, υπογραμμίστηκε η αναγκαιότητα κοινής δράσης όλων των μερών της πανεπιστημιακής κοινότητας προκειμένου, όπως λένε, να “ματαιώσουμε τις εκλογές για το συμβούλιο του ΑΠΘ, να αποτρέψουμε την εφαρμογή του νόμου 4009/1, να τον καταργήσουμε στην πράξη- για ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο ταγμένο στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι των επιχειρήσεων.”
Στη συνέχεια οι φοιτητές πραγματοποίησαν πορεία προς την Ιατρική σχολή όπου γινόταν η συσκεψη της εφορευτικής για τις εκλογές των συμβουλίων. Μετά από αρκετή ώρα στην αίθουσα και έντονη διαμάχη με τον πρώην πρύτανη Α. Μάνθο που αποκάλεσε τους φοιτητές φασίστες και με καθηγητές που η στάση τους, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των φοιτητών, ήταν προκλητική, η διαδικασία διακόπηκε.
Οι σύλλογοι του ΑΠΘ ΕΣΔΕΠ, διοικητικών, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών στην ανακοίνωσή τους επισημαίνουν ακόμη ότι “Οι εκλογές για την ανάδειξη των Συμβουλίων Διοίκησης αποτελούν ένα ακόμη αλλά καθοριστικό βήμα για την εφαρμογή του ν.4009/11. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μία απλή αλλαγή του τρόπου διοίκησης, αλλά με την δημιουργία εκείνου του αυταρχικού οργάνου που θα μεταλλάξει τη φιλοσοφία και τον προορισμό του πανεπιστημίου.” για περισσότερα πατήστε εδώ

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 7/2!


Μέσα σε μία περίοδο κοινωνικής εξαθλίωσης, με τη φτώχεια και την ανεργία να καλπάζουν και τα κοινωνικά κεκτημένα να καταπατώνται ολοένα και περισσότερο, η κυβέρνηση συνεχίζει το καταστροφικό της έργο θέλοντας να πάρει νέα σκληρά μέτρα που πρόκειται να δώσουν άλλο ένα χτύπημα σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα κλπ.

Τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης στην κυβέρνηση και τους συμμάχους της.

Να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική που λειτουργεί προς όφελος του κεφαλαίου εις βάρος των εργαζομένων!

Όλοι και όλες στη γενική απεργία την Τρίτη 7/2 στο Σύνταγμα στις 11 η ώρα!


                Το δίλημμα πια είναι ένα: Ή εμείς ή αυτοί!


Αντί της Σιωπής

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

ΣΤΙΣ 14/3 ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ

Για τις 14 Μαρτίου δρομολογήθηκαν οι εκλογές που θα αναδείξουν το Συμβούλιο Διοίκησης στο Πάντειο. Οι εκλογές είχαν οριστεί για τις 6 Φεβρουαρίου, όμως αναβλήθηκαν μετά την παραίτηση των 7 υποψηφίων (από το σύνολο των 12) στις 31/1.

Με την εκλογή του Συμβουλίου Διοίκησης εισάγεται μία νέα περίοδος για το Πανεπιστήμιο: διαλύεται ο δημόσιος, δωρεάν, δημοκρατικός χαρακτήρας του, ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων, ενώ υποτάσσεται στους κανόνες της αγοράς. Παράλληλα, το ίδιο επιχειρεί να παράγει νέους ευέλικτους και επισφαλείς εργαζόμενους.
  
Οι εκλογές είναι ορισμένες για την Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012 και ώρες 10.00 π.μ. - 8.00 μ.μ. στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγεωργα ΙΙ.

Για άλλη μία φορά, καλούμε τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής (ΣΤΑΥΡΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΖΕΡΗ, ΣΤΑΥΡΟ ΠΕΡΕΝΤΙΔΗ, ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΑΣΑΚΟ, ΙΩΑΝΝΗ ΛΗΞΟΥΡΙΩΤΗ) και τους καθηγητές που έχουν δεχτεί να συμμετέχουν στο συμβούλιο διοίκησης  να αποσύρουν τη συμμετοχή τους και να παλέψουν μαζί μας για την ανατροπή αυτού του νόμου.

Καλούμε όλη την Πανεπιστημιακή κοινότητα του Παντείου να παλέψουμε όλοι μαζί για να εμποδίσουμε το σχηματισμό του Συμβουλίου Διοίκησης καθώς και την εφαρμογή αυτού του νόμου.

Σε κάθε προσπάθεια διάλυσης της δημόσιας, δωρεάν Παιδείας,
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!
                                                                                 
                                                                                                                                             Αντί της Σιωπής

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Για την αστυνομική επέμβαση και τη σύλληψη των αστέγων

Τα τελευταία δύο χρόνια οι πιο σκληρές πολιτικές λιτότητας εφαρμόζονται στην ελληνική κοινωνία. Οι εργαζόμενοι/ες και η νεολαία καλείται να πληρώσει με τον πιο σκληρό τρόπο την αναποτελεσματικότητα ενός άδικου συστήματος, υπό το διαρκή φόβο της χρεοκοπίας. Με τα νομοθετήματα της λιτότητας, το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο συντάξεις και μισθοί μειώθηκαν δραματικά, δημόσια περιουσία ιδιωτικοποιήθηκε και τα τελευταία ψήγματα του «κράτους πρόνοιας» περιορίστηκαν στην προσπάθεια προσαρμογής στις ανάγκες της αγοράς.
Αυτή η συνεχόμενη επίθεση στην κοινωνία από την κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, και στη συνέχεια της εθνικής ενότητας, έχει ως αποτέλεσμα την ύφεση, τη διαρκή φτωχοποίηση και την κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου στην Ελλάδα. Οι ίδιες πολιτικές που τροφοδοτούσαν με εκατομμύρια της τράπεζες, για το εθνικό συμφέρον πάντα, τροφοδότησαν και τους δρόμους της Αθήνας με αστέγους. Οι νέο- άστεγοι αυτοί, όπως ονομάστηκαν, δεν είναι εικόνα από το παρελθόν ούτε έχουν βγει μέσα από τις σελίδες του Ντίκενς. Είναι ακριβώς το αποτέλεσμα του διαρκούς πολέμου που έχουν κηρύξει οι κυβερνήσεις στην κοινωνία. Στην Κλαυθμώνος, στην Κουμουνδούρου, στην Κοραή οι άστεγοι είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουν την αποτυχία ενός ολόκληρου σχεδίου «διάσωσης»  καθώς και τις τραγικές του συνέπειες.
 Ενάντια σε αυτόν τον πρωτοφανή κοινωνικό κανιβαλισμό, η «πρωτοβουλία για τους αστέγους» ξεκίνησε μία προσπάθεια αρχικά στο Ρουφ για τη φροντίδα αυτών των ανθρώπων, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ανοίγοντας τις πόρτες του τοπικού γυμναστηρίου και καλύπτοντας τις στοιχειώδεις ανάγκες θέρμανσης και σίτισης. Η «πρωτοβουλία για τους αστέγους» αποδεικνύει ότι εκεί που το κράτος του εθνικού συμφέροντος αποτυγχάνει, η αλληλεγγύη του απλού κόσμου είναι παρούσα. Φυσικά ο δήμος Αθηναίων, υπό τον προστάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Γιώργο Καμίνη έδιωξε τους αστέγους και τους αλληλέγγυους από το γυμναστήριο εκπλήσσοντας μας με την ευαισθησία του γι’ ακόμη μία φορά.
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στο κέντρο της Αθήνας. Σήμερα, η ίδια πρωτοβουλία μαζί με φοιτητές και φοιτήτριες από τη νομική άνοιξαν το κυλικείο του πνευματικού κέντρου (κτήριο άδειο που δε χρησιμοποιείται από κανέναν) για να στεγάσουν όσους το εθνικό συμφέρον άφησε χωρίς σπίτι. Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο τέως συνήγορος του πολίτη κατέθεσε μήνυση εναντίον της πρωτοβουλίας και επιστράτευσε τρεις αστυνομικές κλούβες και επτά διμοιρίες Μ.Α.Τ. οι οποίες έδιωξαν τον κόσμο και στη συνέχεια συνέλαβαν επτά αστέγους και τρεις αλληλέγγυους μεταφέροντας τους στο Α.Τ. Εξαρχείων.
Οι επιχειρήσεις αυτές της αστυνομίας μας δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο ότι ο μόνος δρόμος που μπορεί πια να ακολουθήσει η κυβέρνηση της εθνικής ενότητας είναι αυτός του κράτους έκτακτης ανάγκης. Μετά την ανηλεή επίθεση στα δικαιώματα της κοινωνίας, αφού έστειλε μαζικά ανθρώπους στο δρόμο, αφού αφαίμαξε εργαζόμενους και νέους τροφοδοτώντας τις τράπεζες ήρθε η ώρα της καταστολής. Τα μέτρα πρέπει να περιφρουρηθούν από πάνοπλες διμοιρίες έτσι ώστε κανείς να μη μπορεί να τα αμφισβητήσει. Ταυτόχρονα, οποιαδήποτε εστία αντίστασης πρέπει να καμφθεί.
Γι’ αυτό και η αστυνομία επιστράτευσε το σύνολο των δυνάμεων που διατηρεί στο κέντρο της Αθήνας. Γιατί πέρα από το υλικό αποτέλεσμα της καταστολής, πέρα από τις συλλήψεις και την απομάκρυνση του κόσμου, πρέπει να εντυπωθεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων το αίσθημα της πειθαρχίας. Πρέπει η ίδια η καταστολή να γίνει ένα θέαμα που θα προκαλεί το φόβο και την υποταγή. Άρα πρέπει επτά διμοιρίες να συλλάβουν επτά αστέγους (αυτούς τους ειδεχθείς και τόσο επικίνδυνους εγκληματίες), να τους περιφέρουν στη Σόλωνος και στη συνέχεια να τους μεταφέρουν στο τμήμα.
Η επιχείρηση αυτή όμως αποκαλύπτει και την πραγματική ιδιότητα του δημάρχου Γιώργου Καμίνη. Εκλεγμένος με ευρεία πλειοψηφία, χαιρετίστηκε ως ο άνθρωπος που τερμάτισε την ηγεμονία της δεξιάς στο δήμο. Ήταν εκείνος που χάρη στη λαμπρή σταδιοδρομία του, το μεταπτυχιακό του, το έργο του ως συνηγόρου του πολίτη θα έκανε την Αθήνα μία πιο ανθρώπινη πόλη. Στις δικές του μέρες όμως εξετάζονται σχέδια για την μείωση των διαδηλώσεων στο κέντρο, συλλαμβάνονται τοξικοεξαρτημένοι, καθημερινά γίνονται επιχειρήσεις της αστυνομίας στο κέντρο ενάντια σε μικροπωλητές και μετανάστες, παραβιάζεται το άσυλο των κεντρικών σχολών, απολύονται από το δήμο συμβασιούχοι, καταδικάζεται η απεργία των 300 μεταναστών. Και τώρα διώχνονται άνθρωποι που η κυβερνητική πλειοψηφία που στηρίζει και τον ίδιο έχει οδηγήσει στους δρόμους.
Πλέον μπορούμε με ασφάλεια να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι ο κ. Καμίνης  είναι μία ακόμη προσπάθεια του αστικού πολιτικού προσωπικού να κερδίσει τη συναίνεση μέσα στην ελληνική κοινωνία. Είναι μία ακόμη προσπάθεια να αναδείξει εκείνες τις προσωπικότητες που ίσως να μπορέσουν να καλλιεργήσουν ένα αίσθημα εμπιστοσύνης απέναντι σε πολιτικούς χώρους που καταρρέουν, εξαιτίας των καταστροφικών πολιτικών που εφαρμόζουν στη χώρα. Όμως ότι συμβαίνει στην Ελλάδα και κυρίως ότι συμβαίνει στο κέντρο στη Αθήνας έχει και την ανοχή και τη στήριξη ενός δημάρχου που μάλλον δεν είναι ο υπερασπιστής που πολλοί πιστεύουν. Αντίθετα μάλιστα αποδεικνύεται ο χειρότερος εχθρός…
Από:  ΑΡιστερή ΕΝότητα Νομικής Αθήνας